-
۲۶
بسم الله الرحمن الرحیم
هفت گام تا انس با قرآن کریم
قرآن را چطور میبینیم؟
ما خیلی وقتا یادمون میره قرآن ظاهرش یه کتابه امّا در باطن کلام خداییست که این کرۀ خاکی کوچولو که هیچ! کلّ این کهکشان ها و عالمو خلق کرده. آره شاید اینو بدونیم ولی بهش دقّت نمی کنیم که کلام خدا بودن یعنی چی؟ به نظرم جواب یکی از تازه مسلمون شده های اروپایی را می تونیم درست تر از خیلی جوابای ما ها که از کودکی در گوشمون اذان بوده بدونیم! آره، چون قطعا این فرد با تحقیق و سنجشی حساب شده تصمیم گرفته مسلمون بشه و یکی از مهم ترین اندوخته های یک مسلمان و به ویژه شیعیان 12 امامی که الگوی زیادی تو این زمینه دارن فقط و فقط قرآن یعنی آخرین و برترین کتاب آسمانی است. من داشتم یه جمعه تلویزیون میدیدم که یه کانال تو صبح برنامه ای برای جمعه ها داشت تا یاد امام زمانو زنده کند. خدا خیرشان بدهد و من داشتم لذّت می بردم که یهو لذّتم فواران کرد! چرا؟ یک تازه مسلمان اروپایی داشت به فارسی، هرچند یکم کلمه شکسته، درباره دلیل مسلمان شدنش و امام زمان عج حرف می زد که یهو چیزی گفت و منو به انفجاری از حیرت و لذّت رساند. اون یه طوری قرآن رو برای من معنا کرد که به این سنّم اصلا همچین نگاهی به قرآن تصوّر هم نمی کردم! اون گفت به قول یکی از علما قرآن قلب امام زمانه و من وقتی خیلی دلتنگ می شوم و می خوام با خدای خودم و قلب امام زمانم همدردی کنم میرم قرآنو باز میکنم و می خونم. بله، قرآنی که کتاب خداست و امام زمانی که آینۀ تمام قد جمال و کمال خداست حالا مگر میشه قلب امام زمان جز کلمة الله باشد؟! آیا واقعا ما هم اینطوری به قرآن نگاه می کنیم و هنگامی که میریم اونم هر چند وقت یه بار بینیم آفتاب از کدوم طرف درومده همون هنگام که مراجعه میکنیم بهش توجّه کافی داریم؟ یا اینکه ... .
قرآن بسیار دور مانده!
آری، شاید بتوانیم قرآن را به ظاهر در بند خودمان توی طاقچه یا کمد خونۀ خودمان نگه داریم امّا زهی خیال باطل! مگر نمی دانیم که قرآن را جز پاکان دسترسی نداند(اَ یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ). اگر قرار باشه قرآن را فقط چند کلمه چاپ شده روی چندتا کاغذ بنامیم که حتی هر کافر نجسی هم می تواند بهش دست بزند! نه. اصلا قرآن چندتا کلمه نیست که بخوایم همچین گمانی بهش بزنیم! مطمئنّم الآن میگید فهمیدم قرآن یعنی معارف قرآن دیگه. امّا بازم ساده نگاه کردیم!!! قرآن موجودی زنده است که تو قیامت قشنگ وامیسته، یقمونو میگیره، به خود خدا بر میداره با صدایی رسا میگه: آها این همونه! اینو بگیرید که تو دنیا حرمت مرا نگه نداشت!!! بعد میگی چه بی حرمتی؟ اونجا قشنگ بهت نشون میدن که یادته فقط اون موقع ها که کارت گیر بود یا یه مناسبتی بود خودتو یه تکونی میدادی و منو از لای اون همه گرد خاک باز می کردی؟ تازه هر وقتم باز می کردی حالا با زور یه صفحه شایدم یه نیم صفحه منو می خوندی؟ تازه فقط می خوندیم اصلا یه زحمت نمی دادی ببینی چی می خونی؟ حالا عربی بلد نبودی ترجمه هم بلد نبودی که فارسی بخونی؟ آری این قرآنِ زنده از ما دور است. البته ما خودمان ازش دور شده ایم و اینقدر سرگرم کار ها و بهانه آوردن ها هستیم که اصلا یادمون میره نهایت تو دو مترو نیم جا با یه کفن یا فوقش شانس بیاریم با یکم خاک کربلا دفنمون میکنن و فقط همین!. ولی اگر به بار به قرآن سر بزنیم میبینیم خدا چقدر خالدین فیها را در مورد بهشتیان داره با تاکید تکرار میکند و میگه ای قرآن خوانان عزیزم من خدا دلم نمی خواد اصلا فکر کنی میزارم تو دو مترو نیم جا بمونیا! من مگه میزارم بنده ای که تو قلبش آیاتم نقش بسته را یه مشت خاک دورشو بگیرن آخه! خودم می برمت به سوی بهشتی که دار السلام است یعنی هیچ نقص و بیماری ای توش نخواهد بود تا ابد ابد ابد اونجا میمونی و هرچی دلت بخواد بهت میگم. (این هرچی فقط رود شیر عسل نیست! عزیزان این هرچی هرچیزی که تو ذهنتان هست میباشد مثلا بهترین های دنیا رو هم باهم بخواید خدا یه عالم عالم عالمه برابر بهترشون میکنه بهتون میدهد)
قرآن یا بال پرواز؟!
میدونی وقتی آدم این پرنده هارو نگاه میکنه با خودش میگه خوش به حالشون ببین دارن چطوری تو هوا شیرجه میزنن! آره همین گنجشکو با دقّت نگاه کنید متوجّه می شوید با سرعت تمام پر میزنه و بعد خودشو تو هوا میندازه تا مثل یه شناگر حرفه ای تو لایه هایی از هوای تازه موج مکزیکی بره(: البته پرنده ها شیوه های متفاوتی دارن مثلا اون شکاری ها اکثرا چندتا بال حسابی میزننو سپس بالاشونو باز کرده و با خودشون بادبادک سواری میکنن! یا پرنده هایی مثل شهد خوار ها همش سریع و پشت سر هم بال می زنند. شاید انسان هم به کمک هواپیما بتونه خودی گولاسا در هوا نشان بدهد امّا واقعا داریم کی رو گول می زنیم؟! لذّتی که اون پرنده با بال زدن تو هوا میبره رو با زور بتونیم تو چتر سواری تجربه کنیم! تازه بعضی پرنده ها روزها و حتی هفته ها بدون غذا تو هوا می شنایند! و ما فرتی راه هم می خوایم بریم باید یه وعده غذا را حتما خورده باشیم. این بماند که بعضی پرنده های مهاجر حتی شده ماه ها از گلوی مبارکشان لقمه ای فرو نمی فرستند! ولی تا دلتون بخواد لذّت پرواز چرا. حالا که چی؟ راستش با خودم فکر میکنم مگه انسان اشرف مخلوقات نیست پس چرا نمی توانیم ما هم پرواز کنیم؟ تو این وادی بودم که دلم گرفتو رفتم سراغ قرآن تا شاید به قول معروف ازین ستون به اون ستون فرجی بشه در حالم. یهو نمی دونم چی شد امّا حس کرم نسیمی از بهار ناب حقیقت به وجودم تابید و خود را غرق در هوای زیبای قرآن دیدم اونم با دو بال نامرئی! امّا کاملا قابل حس که مرا بالا و بالا تر می برد. میدونی شاید ما دو بال پرواز هوایی نداشته باشیم امّا در عوض یه عالمه بال داریم که اگر بخوایم مارا به مرز عشق لایتنهای می برند. آری انسان هم بال دارد امّا نه یکی بلکه 604 صفحه بالی از جنس بهشت، نه! بلکه خود خود خدای مهربان!!!
چه قدر میدونی تو سورۀ فلق غرقی!
خیلی از ماها با سوره های کوتاه در آخر قرآن آشنایی داریم و بار ها اونارو خوندیم که یکیش سورۀ فلقه. این سوره را چند بار با معنی خوندی؟ البته سوره کلمات عربی خیلی آسونی مثل ناس داره که هممون تقریبا میدونیم معناشو و حتی کلمه ای مثل فلق تو خود لغات فارسی استفادۀ نسبتا متداولی دارد. امّا حالا چقدر توش غرق شدی؟ اصلا میدونی هممون الآن توش بخوایم نخوایم غرقیم؟! اگه نه پس خوب باهاش انس نگرفتی و دلتو نبردی به اون بالا بالا ها! بیا یکم باهم بهش نزدیک تر شیم:
بِسمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلفَلَقِ (1) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2) وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَٰتِ فِی ٱلعُقَدِ (4) وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)
دقّت در بِسمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ: به نام خدایی که بخشندگیش همه را فراگرفته و با مؤمنان مهربان است. توجّه کنید خدا خیلی مهربانه و نظام عادلانه اش همه را فراگرفته لذا یه بخشی از مهربانی خدا مال همه است چه اون کافر منکر خدا و چه مؤمنان! ولی خدا کسایی که مؤمن هستند را خیلی دوست داره پس نسبت به اونا توفیقات فراوانی قائل میشه. ببینید خدا اگر امید به هدایت کسی نداشت اونو نمی آفرید پس اون کافر هم روزنۀ امید براش هست لذا رحمن اشاره به این موضوع داره که خدا بخشندگیش همه را فرا گرفته است و رحیم هم اشاره به مهربانی خاص خدا نسبت به مؤمنان دارد. اینجا مشخّص میشه مؤمن نمی تونه از خدا بخواد فلان بخشش عام را نصیب دیگری نکنه و به اون ندهد ولا دیگری کافر باشد ولی میتونه در مسیر اون بخشش از خدا توفیقات و یاری طلب کند و جلو بزند جلو زدنی! آره در یک مسئلۀ علمی اون دانشمند مسلمان اگر تلاش کنه و به خدا هم توکّل کنه می تواند از فلان دانشمند مسیحی جلو بزند ولی اگر تلاش نکنه که نمیشه چون خدا بخشش عامّش را که به دوطرفه در رابطه با جزای تلاش را از دیگری منع کند امّا یک مؤمن با رحمت خاص خدا نیز طرفه و در صورت تلاش مثلا خدا راه حل درست را زودتر به دلش مثلا از طریق صحبتای یه نفر یا خواندن یک کتاب خواهد انداخت. حتی مواردی بوده فرد مثلا تصویر یک چرخ دنده را تو خواب دیده و جلوی چشمش نقش بسته! آری خدا نمونه زیاد داره در همین عصر معاصر به ویژه تو ایران خودمون ولی همشون تلاش را داشته اند و مگه میشه خدا به یک مؤمن تلاشگر توفیق نکند؟! البته ایمان باید حقیقی باشد.
خب دیدید همین یک بسم الله الرحمن الرحیم چقدر میتونه با فهم درست به زندگی ما سامان بدهد.
ادامۀ بررسی سورۀ فلق
خب ما بسم الله الرحمن الرحیم را بررسی کردیم حالا بریم سراغ قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلفَلَقِ: قل یعنی بگو و اینکه خدا در قرآن بگه بگو یه دلیل خوب میتونه داشته باشد: کل قرآن سخن خداست پس وقتی به یک سخن خاص میگه بگو می خواد به ما بفهماند ببین بندۀ من! این قرآن درسته همش سخن منه امّا می خوام دقّت کنی که این چیزی که قرار بگم حقیقتا خیلی مهمّه و لازم بهت گوشزد کنم این سخن منه که خالق هستی ام تا دقّت زیادی بکنی. حال چی قرار گفته شود: بگو پناه ببر به اون خدای سپیده دم که باعث طلوع خورشید می شود. توجّه کنید اینجا خورشید ممکنه مُراد خورشید ظهور باشه که نیاز به توجّه بیشتری دارد» ما در روایت داریم غیبت آقا امام زمان عج مثل خورشید پشت ابر است پس خدا ممکنه بخواد به ما بگه باید به من پناه ببری در آخر الزّمان و نیز بگه پناه بردن به من موجب ظهور می گردد. مثلا در روایت داریم برای ظهور استغاثه کنیم یعنی دسته جمعی به آستان خدا زاری کنیم برای ظهور آقامان حضرت بقیة الله ارواحنا فداه. در ضمن اینجا خدا داره تاکید میکنه ظهور امری الهی است و پناه بردن به خدا که صاحب فلق است اشاره مالکیت خدا دارد و میگه تنها خدا که مالک همه چیزه میتونه انسانو نجات بدهد. یه نکته دیگه که آیه داره اینه که باید در مشکلات به شیوه ای سراغ خدا بروی که رنگ و بوش امام زمانی باشه! یعنی ما باید شناخت امام زمان عج را در خودمان قوی تر کنیم. فلق یعنی سپیده دم پس آیه می خواد به آخر الزّمان توجّه ویژه کنیم. این آیه همچنین اشاره به بلا های آخر الزّمان دارد که در آن نیازه ویژه و با تاکید به خدا پناه ببریم. اگر طلوع ظهور باشه پس سپیده دم میشه دوران قبل ظهور که به ظهور هم نزدیک است و آخر الزّمانی که الآن در عصر ماست را می تونه شامل بشود. برای همینه گفتم ما تو این سوره غرقیم چون بخوایم و نخوایم در آخر الزّمانی قرار داریم.
خب حالا ما باید از چه چیز هایی ویژه در آخر الزّمان به خدا پناه ببریم؟ بریم آیه بعد» مِن شَرِّ مَا خَلَقَ: یعنی از شرارت خلق پس یه عدّه ای در آخر الزّمان بسیار زیان خواهند زد به دیگران، و مردم اکثرشان از آن ها آسیب ها می بینند لذا نیازه تا ویژه و خاص یعنی با حالت تضرّع و عملی به خدا پناه ببریم. تضرّع مند پناه بردن یعنی خاضعانه و قلبی با ایمانی که گریه را از چشممان سرازیر کند. یکی از بهترین حالت های تضرّع در نماز شبه لذا باید در آخر الزّمان سعی کرد نماز شب خواند. عملی هم به خدا پناه ببریم یعنی به دستورات خدا عمل کنیم نه اینکه بشینیم همش گریه و زاری کنیم بلکه باید دست به کار هم بشویم. مثلا در عرصه امروز باید جنگ نرم را یاد بگیریم و با توکّل به خدا و توسّل به اهل بیت علیه السلام سخن رهبری را لبیک گفته و جهاد تبیین را انجام دهیم. در ضمن نباید از ترس این شرور افراد به دلهره بیافتیم چون خدا گفته ببین بندۀ من منی که خالق همه چیز و همه کسم و به بنده اش میگه بیا پشت من که هواتو دارم پس کسی که خدا پشتشه ترسی ندارد.
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ: اینجا داره میگه از شرّ تاریکی در آخر الزّمان هنگامی که فرا می رسد هم باید به خدا پناه ببری. پس در آخر الزّمان شرارت ها در تاریکی بروز جدّی دارد یعنی جایی که توجّه بهش کمه مثلا: اسرائیل اغلب جنایت های وحشتناک را در هنگام مسابقات جهانی المپیک یا فوتبال انجام می دهد چون اون موقع مردم جهان مست تاریکی مسابقات شده و توجّه ها از اخبار نظامی و سیاسی معطوف ورزشی میگردد لذا راحت جنایات لا پوشونی می شوند. توجّه کنید اگر واقعا می خواید از این تاریکی در امان بمانید باید به خدا پناه ببرید یعنی حواستان معطوف دستورات خدا باشد نه تعدادِ گلای تیم فلان فلانک!!! بدانید که آخر الزّمان عرصه تاریکی ها می باشد که در آن همواره غفلت درآمده و یکجا به خون کشیده می شود حال خون ریزی یا خون شدن دل ها! مثلا سوء تغذیه در یمن بیداد میکند و بچه های شیعۀ یمنی دارن پَرپَر می شوند امّا داد کسی در نمیاد! ولی اوکراین چند روز نشده تیتر خبر گزاری های روز دنیا شد. توجّه کنید به گفتۀ رهبری ما با جنگ در هیچ جا موافق نیستیم امّا بهانۀ خوبیست که ریاکاری و خباثت آمریکا را درباره یمن ببینیم و بدانیم این گاو شیردشون یعنی عربستان چه رژیمیست! آیا جز رژیم کودک کشیست که کارخانه های شیر خشک را می زند؟! لعنت خدا بر دشمنان خدا باد. جنایات رژیم طاغوتی عربستان را داشته باشید حالا خودتون تصوّر کنید رژیم اسرائیل که مادر همۀ این کودک کشی هاست دیگه چه جانوریست! پس باید به خدا پناه برد که تاریکی و شرارت در آخر الزّمان به شدّت فراگیر می گردد. (بهتر است بگیم شده! کافیست نگاهی منصفانه به اوضاع این جهان بیاندازید)
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَٰتِ فِی ٱلعُقَدِ: و نیز از شرّ زنان دمنده در گره ها که یعنی خدا داره تاکید میکند در آخر الزّمان سحر و جادو بسیار گسترده شده و ویژه روی زنان دمنده تاکید میکند یعنی علاوه بر سحر و جادو، اختلاف افکنی در زندگی ها توسّط زبان به ویژه از طرف زنان افزون میگردد. خب اوّل به سحر جادو بپردازیم: ببینید خدا خالق جهان است و خودش داره میگه از شرّ سحر و جادو به من پناه ببر نه اینکه بری پیش یک ساحر یا در اسم پنهانی دعا نویس و با استفاده از کارای شیطانی بخوای مثلا از سحر در امان باشی! آخر کدوم آدم عاقلی از شرّ سحر به خود سحر پناه می برد؟! در این رابطه پیشنهاد میگردد حتما مستند جن را نگان کنید. این مستند کار گروه فرهنگی مصاف ایرانیان است که به این معظل در آن پرداخته شده. پس راه حل پناه بردن به خداست با خواندن قرآن کریم. همچنین خواندن سورۀ جنّ بر خلاف تصوّر باعث دور شدن سحر و جادو از زندگیتان خواهد شد و این سوره را که بلند هم نبوده و کم است را نیز بخوانید و پیشنهاد می شود ترجمش هم مورد توجّتون قرار بگیرد. در مورد دوّم دربارۀ زنان دمنده: یه افرادی به ویژه زنان با حرفاشون همبستگی زندگی هارو بهم می زنند و مثلا با تکیه انداختناشون یا تهمت زدناشون گره های محکم زندگی دو زوج را شل کرده و موجب اختلاف افکنی می شوند. برای در امان ماندن باید به خدا پناه برد و بنیان زندگی را الهی بچینیم. ببینید اگر شما دستورات اسلام را بخوانیم و سعی کنید اونارو بفهمید آنگاه با رعایت درست اونا خیلی مشکلات حل می شود. مثلا اسلام میگه غیبت نکن چون یه عالمه ضرر دارد یکیش مثلا: فرد غیبت شده آبروش رفته و اگر واقعا کار بدی انجام داده باشد از اصلاحش پشمان میگردد و به قولی میگه آب که از سر گذشته حالا چه یه وجب یا صد وجب. خب اون دنیا میای و یقه ات را میگیرن به خاطر هزار گناه و بعد میگی آقا اشتباه شده من که اینارو نکردم اون وقت میگن چرا عاملش بودی و با فلان غیبت مانع توبۀ فلانی شدی و گناهان بعدیش به پای تو می افتد لذا غیبت گناهی کبیره است. پس سعی کنیم مطالعات دینیمون را در آخر الزّمان بالا ببریم تا با شناخت اسلام یک سبک زندگی اسلامی بچینیم و از این جور بلایا در امان بمانیم. خواندن آیت الکرسی نیز مؤثر است.
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ: و همینطور از حسود هنگامی که حسادت میکند. این اشاره دارد که در آخر الزّمان حسادت بسیار می شود پس لازمه به خدا پناه ببریم و با خواندن قرآن و به ویژه آیه و ان یکاد خودمونو حفظ کنیم. سرچ کنید آیه چشم زخمو و اونو بخونید که خیلی کوتاه و مؤثره البته اگه به معنیش هم دقّت کنید. همچنین اگر جایی بودید و حس کردید کسی شما را چشم زده برای اطمینان می توانید آرام لا حول ولا قوّة الّا بللّه العلی العظیم را سه بار بگید. البته توجّه کنید طرف مقابل متوجه نشه که مگرنه بدتر خدا ازتون بدش میاد که دارید تهمت می زنید! آره شما فقط برای اطمینان باید این ذکر را بخوانید حتّی نباید در ذهنتان گمان ببرید حتما اون شمارو چشمی کرده است. همچنین از حسادت کردن به شدّت بپرهیزید که بد مرضیست و آیندۀ سیاهی دارد آخ سیاه! بله اگر دیدید خدا به کسی چیزی داده بگید خدایا به منم بده و مال اون را هم زیاد تر کن و به من هم زیادتر بده که اینکار غبطه نام دارد ولی حسادت یعنی چیزی را که خدا به کسی ارزانی داشته را بخوای ازون گرفته شود و خدا قطعا مجازات سنگینی به خاطر اینکار ارزانی خواهد داشت.
خب اینم یه کوچولو باز کردن سورۀ فلق در حدّی که دانش اندک ما که امیدواریم برای شما عزیزان مفید بوده باشد. دیدید که چقدر قرآن نکته دارد و باید بهش توجّه کرد تا رستگار شویم.
هدف قرآنیت چیه؟
ببینید اگر می خواهید با قرآن انس بگیرید باید سعی کنید یه هدف قرآنی داشته باشید و برای اینکار لازمه اوّل تصمیم و ارادۀ محکمی بگیرید و برنامه ریزی کنید مثلا: صبح وقتی از خواب بیدار شدم و صبحانه خورد هنگامی خواستم بروم و روزمو شروع کنم قبلش یه ذرّه وقت بگذارم و یه صفحه یا عجله داشتم لااقل دو خط قرآن بخونم اونم با معنی و کم کم حجم را بالا ببرید و گاه گاه به تفسیری ساده و روان مثل تفسیر نور آقای قرآئتی بزرگوار سر بزنم. سعی کنید همیشه یک قرآن کوچک هرجا هستید همراهتون باشد و به محض بیکار شدن قرآن را بخوانید و با آن انس بگیرید مثلا هنگام ترافیک (پیشنهاد رهبر عزیزمان). هدف قرآنیتون را بزرگ کنید و در طی سال برای یک هدف گذاری بزرگ به ویژه در ماه رمضان تلاش کنید. ماه رمضانتون نشه بیاد و بگذرد بدون انس لااقل کم و بیش با کلّ قرآن شریفا! برای ماهم دعا کنید.
یه هدف خیلی توپ برای قرآن
حتما این حدیثارو بخونید: ( بر گرفته از سایت fa.the-koran.org )
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم
«حَمَلَةُ القُرْآنِ هُمُ المَحْفُوفونَ بِرَحمَةِ اللهِ، المُلَبِّسونَ نُورَ اللهِ، المُعَلِّمونَ کَلامَ اللهِ مَنْ عاداهُم فَقَدْ عادَی اللهَ و مَنْ والاهُم فَقَدْ والَی اللهَ»
حافظان قرآن مشمول رحمت خدا، در برکنندگان نور خدا و آموزگاران کلام خدایند. کسی که با آنان دوستی نماید باخدادوستی نموده است. (مستدرک الوسائل /ج۴/ص ۲۵۴)
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم
«حَمَلَهُ القرآنُ عُرَفا اَهلِ الجَنَّه وَ المِجاهِدونَ فی اللهِ قُوادُ اَهلِ الجَنَّه وَ الُرسُلُ سادَه اَهلِ الجَنَّه»
حاملان قرآن(حافظان قرآن) عارفان اهل بهشت و تلاش کنندگان در راه خدا پیشوایان اهل بهشت و پیامبران، سادات و سروران اهل بهشت هستند. (النوادر للراوندی ص۱۹)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
«إنَّ اَکْرَمَ العِبادِ إلَی اللهِ بَعْدَ الاَنبیاءِ العُلَماءُ ثُمّ حَمَلَةُ القُرآن. یخْرُجونَ مِن الدُّنیا کَما یخْرُجُ الاَنبیاء وَ یحْشُرونَ مِنْ قُبُورِهِم مَعَ الاَنبیاءِ و یمُرُّونَ عَلی الصِّراط مَعَ الاَنبیاءِ و یأخُذونَ ثوابَ الاَنبیاء. فَطوبی لِطالب العِلْمِ و حامِلِ القرآنِ ممّا لَهُم عِندَ اللهِ مِن الکرامَةِ وَ الشَّرَفِ.»
گرامی ترین بندگان بعد از انبیاء ، علما و سپس حافظان قرآن هستند. مانند انبیاء از دنیا میروند، همراه انبیاء از قبرهایشان خارج میشوند، به همراه انبیاء از صراط میگذرند و ثواب انبیاء را میبرند. پس خوشا به حال پوینده راه علم و حافظ قرآن، به سبب کرامت و شرافتی که نزد خدا دارند. (بحارالانوار /ج ۸۹/ ص ۱۸ـ ۱۹)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
«مَنْ اَعْطاهُ اللهُ حِفْظَ کِتابِهِ فَظَنَّ اَنَّ أحَداً اُعْطِی أفْضَلَ مِمَّا اُعْطِی فَقَدْ غَمَطَ أفْضَلَ النِّعمَةِ.»
هر کس که خداوند حفظ کتابش را به او ببخشد و گمان برد به کسی چیزی بهتر از او داده شده، بافضیلت ترین نعمت را کوچک شمرده است. (کنزالعمال / ج۱/ حدیث ۲۳۱۷).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
«أغْنَی النَّاسِ حَمَلَةُ القُرآنِ؛ مَنْ جَعَلَهُ اللهُ تَعالی فی جوْفِهِ.»
بی نیازترین مردم حافظان قرآن هستند؛ همان کسانی که خداوند متعال قرآن را در وجودشان جای داده است. (کنزالعمال/ج۱/حدیث ۲۲۶۱).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
«إذا ماتَ حامِلُ القُرآنِ أوحَی اللهُ إلَی الأرضِ أَن لا تَأکُلی لَحْمَهُ. قالَتْ: إلهی کَیفَ آکُلُ لَحْمَهُ و کَلامُکَ فی جَوْفِه.»
هنگامی که حافظ قرآن از دنیا می رود خدای تبارک و تعالی به زمین وحی می کند که «گوشت بدن او را نخور.» زمین می گوید: «پروردگارا، چگونه گوشت او را بخورم در حالی که کلام تو (قرآن) در قلب اوست». (کنزالعمال/ج۱/حدیث ۲۴۸۸)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
«لِحاملِ القُرآنِ إذا عَمِلَ بِهِ فَأحَلَّ حَلالَهُ و حَرَّمَ حَرامَهُ شَفْعٌ فی عَشْرَةِ أهْلِ بَیتِهِ یوْمَ الْقِیامَةِ کُلُّهُم قَدْ وَجَبَتْ لَهٌ النّارُ.»
حافظ عامل به قرآن که حلال آن را حلال و حرام آن را حرام می شمارد فردای قیامت در مورد ۱۰ نفر از بستگانش ـ که همگی آنها اهل آتشند ـ حق شفاعت دارد. «کنز العمال / ج ۱/ حدیث ۲۳۲۷»
قال علی (علیه السلام)
« اِقرَؤُوا القرآنَ و اسْتَظْهِرُوهُ فإنّ اللّهَ تَعالى لا یعَذِّبُ قلباً وَعَى القرآنَ. »
قـرآن را تـلاوت کـنـیـد و آن را به خاطر سپارید، زیرا خداوند متعال دلى را که قرآن را در خود دارد عذاب نمى کند. (بحار الانوار، ج ۸۹،* ص۱۹)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
« إنّ الّذى لیسَ فى جَوْفِهِ شیىءٌ مِنَ القرآنِ کَالبیتِ الخرابِ. »
کسى که در درونش چیزى از قرآن نیست، دلش مانند خانه ویران است. (کنز العمال، ج ۱، ص ۵۵۳)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
« مَنْ قَرَأ القرآنَ عن حفظِهِ ثمّ ظَنَّ أنّ اللّهَ تَعالى لا یغْفِرُهُ فَهو مِمّنِ اسْتَهْزَأ بآیاتِ اللّهِ. »
کـسـى کـه قرآن را از حفظ بخواند و گمان کند خداى تعالى او را نمی آمرزد، در شمار کسانى است که آیات الهى را به تمسخر گرفته اند. (مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۹۴)
قال الامام الصادق (علیه السلام)
«اَلْحافِظُ للْقرْآنِ الْعامِلُ بِه مَعَ السَّفَرةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ.»
حافظ قرآن که بدان عمل کند، در آخرت رفیق و همراه فرشتگان و سفیران الهی خواهد بود. (اصول کافی، ج ۴، ص ۴۰۴)
قال الامام الصادق (علیه السلام)
« اِنَّ الذی یُعالِجُ القرآن وَ یَحفَظُه بِمَشّقةٍ مِنه وَ قَلة حفظٍ لَه اَجران»
هر کس که در فراگیری قرآن کوشش کند و به خاطر کمی حافظه آن را به سختی حفظ کند، برای او دو پاداش است (پاداش حفظ و پاداش تحمل سختی) (الکافی، ج ۴، ص ۴۰۹)
قال الامام الصادق (علیه السلام)
«علیکم بتلاوة القرآن فان درجات الجنة علی عدد آیات القرآن فاذا کان یوم القیامة قیل لقاری القرآن اقرأ و ارقأ»
بر شما است تلاوت قرآن؛ به درستی که درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است، پس زمانی که روز قیامت شود به قاری قرآن گفته می شود، قرآن بخوان و بالا برو. (وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۴۲)
پایگاه تبیینگران
مارا به دوستانتان حتما معرفی کنید(:
یا علی مدد.